Rozdział 12

Jaką niespodziankę mógł przygotować German? Po śniadaniu, poszłam do pokoju i zaczęłam wyrzucać wszystkie rzeczy z szafy. Jakoś dzisiaj nic z mojego wyposażenia nie podobało mi się. Kiedy opadłam zrezygonowana na fotel zobaczyłam sukienkę, której dawno nie nosiłam, ale była.... idealna.

Założyłam ją i nałożyłam czarne baleriny. Włosy związałam w kitkę. No i byłam gotowa. Zeszłam na dół i weszłam do gabinetu.

-To co to za niespodzianka?- zapytałam zaciekawiona.

-Dowiesz się jak już będziemy na miejscu... A teraz... Nie obrazisz się jeśli zawiążę Ci oczy?- zapytał wyciągając czarny aksamitny materiał.

-Jeśli tylko nie wywieziesz mnie do jakiegoś lasu to nie.- powiedziałam, a on przewiązał mi oczy chustką. Zaprowadził mnie do samochodu i wyruszyliśmy. Droga nie była długa, bo już po jakimś czasie byliśmy na miejscu. Tylko ja dokładnie jeszcze nie wiedziałam gdzie. Zaczął mnie znowu prowadzić. Po chwili poczułam jego ciepły oddech przy swoim uchu.

-Już możesz patrzeć.- powiedział jednym ruchem ściągając materiał z moich oczu. Byłam w pokoju pełnym instrumentów i mikrofonów. Pomieszczenie to oddzielone było szybą od drugiego, w którym znajdował się profesjonalny sprzęt.

-S-Studio nagraniowe? Co my tu robimy?- zapytałam patrząc ze zdziwieniem na mojego... chłopaka.

-Violetta powiedziała mi, że ostatnio napisałaś piosenkę, a po za tym chciałem usłyszeć jak śpiewasz.

-Jesteś nie możliwy- powiedziałam z uśmiechem rzucając się w jego ramiona.

-To jak zaśpiewasz?- zapytał stawiając mnie na ziemi.

-Ostatecznie.... Czemu nie?- powiedziałam odgarniając włosy za ucho. German wyszedł, a ja stanęłam przed mikrofonem. Znikąd zaczęła płynąć muzyka. W końcu byłam w moim żywiole. 

Si te sientes perdido en ningun lado
Viajando a tu mundo del pasado
Si dices mi nombre yo te ire a buscar...
Si crees que todo esta olvidado
Que tu cielo azul esta nublado
Si dices mi nombre te voy a encontrar...

Es tan fuerte lo que creo y siento
Que ya nada detendra este momento
El pasodo es un recuerdo
Y los sueńos crecen siempre creceran

Ya veras que algo se enciende de nuevo
tiene sentido intentar 
cuando estamos juntos
algo se enciende de nuevo
tiene sentido intentar 
cuando estamos juntos
cuando estamos juntos

Podemos sońar... (podemos sońar)

Si sientes que nadie te espera
Que no encontraras la manera
Si dices mi nombre yo te ire a buscar...
Si crees que es solo un recuerdo
Y que tu interiar esta desierto
Si dices mi nombre te voy a encontrar...

Es tan fuerte lo que creo y siento
Que ya nada detendra este momento
El pasodo es un recuerdo
Y los sueńos crecen siempre creceran

Ya veras que algo se enciende de nuevo
tiene sentido intentar 
cuando estamos juntos
algo se enciende de nuevo
tiene sentido intentar 
cuando estamos juntos...

o o o o o o o o ...

Ya veras que algo se enciende de nuevo
tiene sentido intentar 
cuando estamos juntos
algo se enciende de nuevo
tiene sentido intentar 
cuando estamos juntos

o o o o o o o o ...

Razem z końcem muzyki skończyłam śpiewać i otworzyłam dotychczas zamknięte oczy. Spojrzałąm na uśmiechniętą twarz Germana. Wydawało mi się, że w jego oczach pojawiły się łzy, ale to było chyba złudzenie. Nie minęła nawet minuta, a był już przy mnie.

-Jesteś genialna.- powiedział, a ja się zarumieniłam

-Nie prawda...- powiedziałam cicho.

-Nie zaprzeczaj. Gdybyś nie była taka dobra nie uczyłabyś w Studio?-nic na to nie odpowiedziałam.- A tak na marginesie.... Ta piosenka się nagrała i płytę będziemy mogli odebrać jutro..- powiedział, a ja spojrzałam na niego oniemiała. 

-Moja wła-sna płyta... Naprawdę?

-Naprawdę.- powiedział uśmiechając się szeroko.\

-Mam do Ciebie taką małą prośbę....

-Jaką?

-Zaśpiewaj ze mną. -powiedziałam, a go chyba zamurowało.

-Ale...ja nie... śpiewam.

-To dzisiaj zrób wyjątek... Prooooooooszę...

-Ech niech stracę, ale to ma pozostać między nami...-poszłam włączyć mikrofon i przy okazji nagrywanie. Puściłam jakąś melodię i wróciłam do niego. 

-Gotowy?

-Można tak powiedzieć....- a więc ja zaczęłam...

Tanto tiempo caminando junto a ti 
Aun recuerdo el día en que te conocí
El amor en mi nació tu sonrisa me enseno
Tras las nubes siempre va a estar el sol

Po chwili i on się dołączył. I już do końca śpiewaliśmy razem.

Te confieso que sin ti no se seguir.
Luz en el camino tu eres para mi.
Desde que mi alma te vio.
Tu dulzura me envolvió.
Si estoy contigo se detiene el reloj.

Lo sentimos los dos el corazón nos hablo
Y al oído suave nos susurro


Quiero mirarte
Quiero sonarte
Vivir contigo cada instante
Quiero abrazarte
Quiero besarte
Quiero tenerte junto a mi
Pues amor es lo que siento.
Eres todo para mi.

Quiero mirarte
Quiero sonarte
Vivir contigo cada instante
Quiero abrazarte
Quiero besarte
Quiero tenerte junto a mi
Tu eres lo que necesito.
Pues lo que siento es

Amor

En tus ojos veo el mundo de calor.
En tus brazos descubrí yo el amor.
Vera en mi ella lo mismo?
Querrá el estar conmigo?
Dime que tu lates por mi también 

Lo sentimos los dos el corazón nos hablo
Y al oído suave nos susurro

Quiero mirarte
Quiero sonarte
Vivir contigo cada instante
Quiero abrazarte
Quiero besarte
Quiero tenerte junto a mi
Pues amor es lo que siento.
Eres todo para mi.

Quiero mirarte
Quiero sonarte
Vivir contigo cada instante
Quiero abrazarte
Quiero besarte
Quiero tenerte junto a mi
Pues amor es lo que siento 
Eres todo para mi


Quiero mirarte
Quiero sonarte
Vivir contigo cada instante
Quiero abrazarte
Quiero besarte
Quiero tenerte junto a mi
Tu eres lo que necesito.
Pues lo que siento es

Amor

 

To było naprawdę coś. W tamtej chwili czułam się jakbym mogła zrobić wszystko. Tak więc nie do końca świadoma pocałowałam Germana, a temu to się chyba spodobało, bo przyciągnął mnie bliżej do siebie.

-Ekhem.. Gołąbeczki nie chcę przeszkadzać.. Ale mamy tu zaplanowane nagranie, więc...

-A tak coś wspominałeś...Dzięki Brad za wypożyczenie studia... Płytę mógłbyś przesłać na jutro rano?- zapytał cicho.

-Pewnie. Trzymaj się stary.- pożegnali się i wyszliście.

-Ty to tu wszystkich znasz?

-Może nie wszystkich, ale większość.- powiedział z zawiadzkim uśmiechem. Wróciliśmy do domu i znużona tym całym dniem położyłam się spać. Ten dzień... Profesjonalne studio nagraniowe.... Wspólna piosenka.... Tyle wrażeń w niecałą godzinę. 

Coś mnie wzięło na te piosenki :D Chyba nie jest, aż taki zły.... Pisany przy gadających na około siostrze i kuzynce i wrzeszczącym kuzynie, który zrywał moje plakaty i rozlał jeden z moich lakierów. Myślałam, że go uduszę ;D Cieszycie się z tego, że jutro nowe odcinki? Ja baaaardzoo *_* Nie mogę się doczekać. Rozdział jutro pojawi się prawdopodobnie wieczorem. Komentujcie ;)

//Angeles