Rozdział 13

Wstałam dość wcześnie nawet jak na mnie. Była dopiero 5. Godzinę poleżałam jeszcze w łóżku i patrzyłam się w mój ciekawy sufit zrobiony z paneli. Wstałam niechętnie i wygrzebałam z szafy białą zwiewną sukienkę na ramiączkach do połowy ud. Nałożyłam do tego jasno jeansową katanę. Włosy związałam w koka i nałożyłam buty na koturnie. Zeszłam na dół gdzie pomogłam Oldze robić śniadanie. Kiedy byliśmy już po posiłku postanowiłam pójść się przejść. Poszłam do parku gdzie zastałam przygnębionego Pabla siedzącego na "naszej ławce".
-Ej... coś się stało?- zapytałam siadając obok.
-Czemu moje życie jest takie beznadziejne?- zapytał patrząc na nie smutnym wzrokiem.
-Co się stało? Opowiadaj. Mam czas.
-No, bo.... Rozstałem się z Jackie, bo dowiedziałem się, że mnie zdradziła z niejakim Davidem. Jeszcze prędzej straciłem kobietę, którą naprawdę kochałem na rzecz kogoś innego... Czemu ja mam takiego pecha?
-Jeszcze wszystko się ułoży- powiedziałam z niepewnym uśmiechem.
-Naprawdę w to wierzysz?
-Zawsze trzeba mieć nadzieję.. Dobra chodź...
-Gdzie?
-Zabieram Cię na koktajl... Co myślałeś, że pozwolę Ci tu siedzieć samemu i użalać się nad sobą?- pociągnęłam go za sobą, a na jego twarzy pojawił się szeroki uśmiech. Kiedy byliśmy już na miejscu zamówiłam dla siebie koktajl truskawkowy, zresztą dla Pabla też, bo wiedziałam, że go lubi. Dawno z nim nie rozmawiałam tak.. o wszystkim i o niczym... i muszę przyznać, że miło spędziłam z nim czas. Do domu wróciłam gdzieś tak na godzinę przed kolacją. Uśmiech znikł mi z twarzy kiedy zobaczyłam przed sobą Germana rozmawiającego z jakąś kobietą. Stanowczo była za ładna.
-O Angie. Jak miło, że wróciłaś.- powiedział z uśmiechem.- To jest Esmeralda moja nowa księgowa.- przedstawił mi ową kobietę. Kasztanowe włosy do ramion, szczupła sylwetka.... Czy ta kobieta naprawdę była księgową?
-Witam- powiedziała posyłając mi wymuszony uśmiech i ściskając dłoń.
-Dzień dobry.- nie wiedziałam co mogłabym więcej powiedzieć, bo jej osoba jakoś mi się nie podobała.- Mhmm... German moglibyśmy chwilę porozmawiać?- zapytałam spoglądając na mężczyznę.
-Tak pewnie.- przeszliśmy do kuchni.
-Po co Ci księgowa? Ramallo przecież zajmuje się takimi sprawami.- powiedziałam.
-Bo potrzebna jest mu pomoc. On się do tego nie przyzna, ale ja wiem swoje.
-German, on nie jest Tobą.
-Co miałaś na myśli?
-Nie nic nie ważne... -powiedziałam spuszczając wzrok na podłogę.
-Porozmawiamy później. Muszę jeszcze omówić parę spraw z Esmeraldą.- pocałował mnie w policzek i wyszedł. Poczułam dziwne uczucie. Pierwszy raz od dawna czułam się opuszczona. Taka samotna jak nigdy. Miałam dziwne przeczucie, że przez tą kobietę stanie się coś złego... No i na pewno się nie mylę w związku z tym. Jak się okazało, nowa księgowa została z nami na kolacji. Miałam wrażenie, że ona flirtuje z Germanem, a jemu się to chyba podobało. Zła powiedziałam, że nie jestem głodna i poszłam do swojego pokoju. Może nie powinnam jednak zostawiać ich samych? Ale co miałam poradzić na to, że byłam rozczarowana zachowaniem mojego chłopaka.? Zasnęłam, ale nie był to jeden ze spokojnych snów. Śnił mi się German... z Esmeraldą.

Brak weny... i z tego wyszedł ten nudnawy rozdział. Jutro postaram się napisać ciekawszy. Po obejrzeniu dzisiejszego odcinka jestem mega zdołowana. Czy tylko ja jestem na tyle nie normalna, że rzucałam długopisami w Tv podczas tej akcji German-Esmeralda w kuchni?;D Komentujcie :P 

//Angeles